آ میݙا جانیاں آ میݙے ݙیس وِچ
آ تے ݙیکھیں ڄو تھاݨے تُوں مِیزان تئیں
ھِکے دوزخ کنوں آندے جھولے اِتھاں
کوݨ سَچ کوں صلیبیں چڑھاوے وَدا
کوݨ بے خوف تِھیوے تے ٻولے اِتھاں
اِتھاں مُنصف وی مُجرم دا ہم ذات ھے
کیہڑا نادان اِنصاف ڳولے اِتھاں
ساݙے گودے نےغیرت کوں رکھئے گِرو
ظُلم ݙیکھے ٻیٹھا لَٻ نہ چولے اِتھاں