اَج کل اکھ پُھرکاندی ھِے
کئی خَبر وِصال دی آںدی ھِے
وقت مِلݨ دی موسم آئی
لذت روز بروز سوائی
خُوشیاں کردی ما پِیو ڄائی
کیا بردی کیا باندی ھِے
درد اَلَم برباد تھیوسے
جنگل ٻیلا شاد تھیوسے
وِیرانہ آباد تھیوسے
فرحت مُول نہ جاندی ھِے
ھَر ویلھے،ھَر آن ھِے شادی
ـ ݙیون لوک مُبارک بادی
ھَر آزاروں تھئی آزادی
سُول کنوں دِل واندی ھِے
رانجھݨ جوگی آ یٰم ویڑھے
سَڑدے مَردے کھیڑے بَھیڑے
ھُݨ وت سانوں کون نکھیڑے
پَل پَل ٻانہہ سِراندی ھِے
تھیا فرید سُہاڳ سَوایا
مولیٰ جھوک نوں آݨ وَسایا
رانجھݨ میݙا میں گھر آیا
جیں کارݨ دِل ماندی ھِے