ھِے گُنگی دھرتی اَلا دی پیاسی
اَلا تاں سہی چُپ دا راڄ مُکے
تیݙی خَموشی
وَسیب سارے دے ساہ کُوں پی ڳئی
ھَر ھِک نظارا اُداس کر ڳئی
اے چندر تارے
اے رات کِھلـݨـیں
اَسُور ویلے دے مَست مَنظـر
بَـݨیـٔے نِماشاں
تے،ݙِسدے لاشاں
او لوک سارے
جو تیݙے ٻولَݨ دی بَین٘سری تے
اپݨی روزی دی بخشی،سُولیں سَمئی
سیاہ راتیں دے،جگاریںÂ کُوں بُھل کے
ـ ٻان٘ہیں سِراندی لا کے
سُمھݨ دے عادی
تیݙی خَموشی دے بعد سارے
او روڳی بَݨ ڳِئن
تے
نِت جگاریٔں دی ڈھانڈھ وِچ اِن
ایں وَسدی دھرتی دے لوک اکثر
تَیݙی خَموشی دی پَیـروی وِچ
اَلا نئیں سـڳـدے
تے
کَرب اپݨـا ݙَسـا نئیں سـڳدے
عَذاب راتیـں دے وِچ
کَلہیـپے تے گُنگ دامی دے
سُول سَہہ سَہہ
تَیݙے اَلاوَݨ دے کِیتے جانی
اُلار ٻان٘ہِـیں دُعائیں مَنگدئن
جے ناں اَلاݨوں
تاں تیݙی دَھرتی دے لوک سارے
یَکے نَـظارے
کِھلَݨ الاون
ھَمیشہ کِیتے
اِیں چُپ دی سُولی
تے
وار ݙیسِن
****************