Court Martial

 

ـ ݙُکھ سُکھ آس نِراس کِشالے

 

ساہ دے سَنگتی،موت تُوں پہلے سَہی نئیں ݙیندے

 

جِیوݨ جوکھ اِچ،کُجھ لمحے تاں اینجہے آ ندن

 

جیرھے مَوت توں باری ھوندِن

 

پَر او نوؐیں سُرت سَہارے ݙے لَنگھ ویندِن

 

ایویں واگھا سیکٹر دی او رات ناں بُھلسی

 

جِتھاں گَشت تے ٹُردیں ٹُردیں

 

ساری رات سوچیندا رہ ڳِیُم

 

گھر تُوں دُور،مُسافر بَݨ کے

 

کَیندی مَوت دے چا پروانے آ ندا ڳیا ہاں

 

کَل دی جنگ اِچ،ڄیکوں میݙی گولی لَڳسی

 

آخِر ہوسی او وی تاں کہیں ما دا ڄایا

 

چھوٹے نَنڈھے ٻالیں دا پیوُ

 

جیرھے لام تُوں اُندے خَیری وَلَݨ دی حسرت

 

اپݨے مَن وِچ رکھدے ہوسِن

 

اے وی تاں تھی سَڳدےکہیں دی گولی میݙے سِینےلڳے

 

اپݨے تن تُوں وَہندے گرم لَہُو دِیاں چِھٹیاں ݙَک ناں سَڳاں

 

میݙے بعد مَرَݨ دے میݙے ٻالیں کُوں

 

ہِک تمغہ تے کُجھ پیسے مِلسن،کے تئیں کھاسِن

 

سوچ سوچیندیں،ٹُردیں ٹُردیں،رستے وِچ ہِک کَھنڈر کولوں

 

رُݨکے دیاں ، آوازاں آیاں

 

پِیر فرید دی کافی میݙے کَنیں کُوکی

 

حیرت دے وِچ سوچئے میں

 

اے دُشمݨ دےکَئی فوجی ہوسِن

 

جیرھے گشت کریندیں تَھک کے

 

نِکھڑ کے بھیݨ بِھراویں کولوں

 

مَوت دیں کَندھیں،جیوَݨ دے ارمان وَسا کے

 

اپݨا مَن پرچاوَݨ سانگے،ڳاندے ہوسِن

 

وَل میں سوچئے،کتھاں واگھا

 

کِتھاں پیر فرید دی نگری،کِتھاں جُگنی کِتھاں کافی

 

جنگ اے،جنگ اِچ ڳاندا کون اے؟

 

کافیاں ڈھولے؟ اے تاں کُئی آسیب نَظردے

 

ـ ݙر توں،پِچھ تے پَرتَݨ لَڳاں

 

پیریں دے وِچ ساہ ناں رِہیـا

 

اِتلے تاݨیں سَنگینئیں دیاں نوکاں چَمکیاں

 

میں ڄاتے

 

اَڄ مُک ڳئی میݙے جِیوݨ جوگ دی رام کہاݨی

 

کِتھاں واگھا؟ کِتھاں اپݨی دھرتی رہ ڳئی

 

کیندے سانگے جیوَݨ ہاریُم

 

ویندیں ویندیں رستے دے وِچ اُنہاں میݙا پتہ پُچھیا

 

میں ݙسایا

داجل شہر دے نیڑے پَٹ دی وَستی ٻَہنداں

 

اِتلا سُݨ کے ݙوہاں میکوں بھاکل پایا

 

چِرکے تاݨیں روندے رہ ڳئے

 

جیرھے میݙی دَھرتی ݙیس سرائیکی ڄئے ھَن

 

جیرھےسَن47 دے وِچ وَسدیاں جھوکاں چھوڑ ٹُرئے ھَن

 

کَھنڈر دے وِچ ٻہہ کے میں تُوں پُچھدے رہ ڳئے

 

کیا؟ چَنݨ پیر فرید سخی سُلطان اَبھڑنگ تے

 

اُچ راݨی دے میلے اون٘ویں لَڳدِن

 

اُچ دےچِیرے،قاسِم پور دیاں رن٘ڳلیاں چُنیاں

 

اون٘ویں لوکی پَیندِن

 

اون٘ویں پہلے وانگر ساوݨ مان٘ہہ وِچ ڳبھرُو

 

ٹولیاں جوڑکےشام سَویرے،واہ تے دھاوَݨ وین٘دِن

 

راتیں کوں پِڑ جوڑ کے نِینگر

 

دِلے ونجھلیاں،الغوزے تے تاڑیاں تال وَڄیندِن

 

ـ ڳبھرُو ٻیٹ دے ھُݨ وی رات کوں

 

تِیر بَھنؑے تےوان٘جھاں کھیݙدِن

 

وَݙے ویلھے دُل دریا دی مَݨ تے چھیڑُو

 

پیر فرید دیاں کافیاں ڳاندِن؟ تھل دے پان٘دھی

 

اُٹھاں تے چَڑھ جوگ اَلاپ کَریندِن

 

مَن٘جھیں ڳَل وِچ وِچ واڄے پاکے،ٻیلیٗں آݨ وَڄیٗندین

 

ـ ٻیٹیں بھاڳ سُہاڳ ھے اون٘ویں لایاں شَکلُو چیندین

 

جنگل ٻیلےروھی راوے،ٹوبھے تاݙے

 

ـ ݙَھر مَلیہِراں اونویں دِل برمیندین

 

پھوڳ،پھلی،کِھپ،کھار سِہن٘واراں،ڄالیں جُھمریں پَیندِین

 

میں آکھیا سَبھ منظر تاں ھِن پہلے وانگوں

 

پَر ایں دَھرتی صحن تے نَویں آوَݨ والے

 

ساݙی سان٘جھ نئیں رَلدے

 

ـ ڳالھِیں ڳالھیں پَرؑہ پُھٹ ڳئی

 

سِینے سِک تُوں خالی ناں تھئے

 

مَن دے اندر تھِڳڑی دُکھ پئی

 

جیرھی اڄ تئیں دُکھدی پئی اے

 

اوڑک،اُنہاں میکوں سرحد آݨ پُچایا

 

ساری رات سوچیندا رہ ڳیٗم ،کھنڈر پیر فرید دی کافی

 

اپݨی دھرتی ماء دےڄائے،نِکھڑے نِینگر

 

فجر ویلے اوں کھنڈر تے،میݙی یونِٹ فائیر کھولیا

 

میکوں ایویں لَڳا،ڄیویں میݙے گھر پئے ڳولے چُھٹدِن

 

ہو سَڳدےکئی میݙی ڳولی

 

میݙی دھرتی ماء دےسِینے کھیݙے کہیں ڳبھرُو کوں لڳے

 

پیر فرید دی کافی ڳاوَݨ والے سَنگھ دے پاروں نِکلے

 

جنگ دے بعد میں ڄےکراپݨی وَستی ویساں

 

مار کے دھرتی ماء دےنِکھڑئے نِینگر

 

کیا وَنڄ مُنہہ ݙِکھلیساں

 

میں اے سوچ تے رائفل سَٹ کے

 

مورچے وِچوں ٻاہر نِکھتاں

 

اپݨی دھرتی جیٗں کوں ناں مارَݨ دے جُرم اِچ

 

میݙے ھَتھ ھتھکَڑی لَڳ ڳئی