میکوں گھر دے رَستے بُھل ڳئےھِن اڄاں پندھ ساݙا ٻَہوں سارا اے
اساں راہی لَمبیاں راتیں دے ساݙیاں تَلیاں ہیٹھ اندھارا اے
کَہیں ٻُݙدے سِجھ دی جھال پِچھوں اوندی اَکھ دے نیل سمندر دے وِچ
ول آپ مہارے ٹِھل پوندے توݨیں اَزل کنوں من تارا اے
ساݙا جِیوݨ توڑ حیاتی دا ٻَس فجریں کول نِماشاں تائیں
اساں ساہ دے قیدی لوک ہِسے ساݙا دُھپ چھاں نال گُزارا اے
ساݙے شاھر تے راڄ کریندے پئے اساں سَکھݨےٻاݨ مَریندے رہے
ڄیڑہیاں رُتیں ساݙیاں کݨکاں تھئے انہاں رُتیں توڑ خسارا اے
کَیں رُت اپݨی دے جوبن وِچ اساں سن٘گتاں تروڑ کے آئے ہاسے
تائیں بَیگانے ماحَول دے وِچ ساݙا اوپریاں نال گُزارا اے