LAALArN
میݙے ماندے مَن کوں
تیݙے آوݨ دی چِنتـا ہَئی
تُوں ڄو آ ڳَئیں
میݙے اَنڳݨ بہاراں آ ڳِٔن
جِتھاں تیݙے آوݨ دیاں ہِن لَکھاں خُشیاں
اُتھاں میݙے مَن دے وِچ
کئی ݙُکھ وی پَلدن
جیڑھے صَدیٔں کولوں میکوں
اپݨے ݙاݙے بابے تُوں
مِـیراث اِچ مِلئین کین٘جہے ݙُکھِن
اِتھاں رُلدِن محنت دے بےکفن جنازے
اِتھاں کہیں دی کُئی حَسرت نہیں پُوری تِھیندی
اِتھاں قدم قدم تے ظالم بُکھ دے پارھے
اِتھاں مَـردن ما پِـیو دیاں نَظریں دے اَڳوں
نینگـر ڳَبھـرُو
مَرضاں بھوڳ دوا دے ہوٹے
میں وی ݙرداں لالݨ
اَپݨی غُـربت کولہوں
شالا سُکھی صِحت ہووی
شالا تاریں جِتی تِھیویں
دھرتی ما دے ݙُکھ وی تاں
کُئی تھوڑے کَئے نئیں
جَیندے سِینے صَحن تے تیݙیاں پِینگھاں لَڳسِن
جِتھاں تُوں پَوں پَوں ݙے ٹُـرسیں
ایندے ݙُکھ وی تاں ہِن جِـیویں
اِیندی شہ رڳ دے وِچ
لَہن٘دے پَین گَنڈاسے
اپݨی قیدِݨ دھرتی ما دی پارَت ہووی
ایندے ݙُکھڑے سُکھڑے سارے
آپ سن٘ـبھالیں