مَرݨ تے جِـیوݨ
*****************
جِـیوݨ کـیتے
سُکھ تے چین کُوں ماݨن کیـتے
اپݨا من پرچاوݨ کِـتے
بَـند اکھیاں دے کھولݨ ٻاھجوں
ـ ٻئی تاں کائی لوڑ نہیں
اُچے محل تے ماڑیاں
نوکر،چاکر،حُسن جوانی
سدا نہیں رَہندے
رات دے قبرستان دے اندر
اپݨے بِستر دی چوکھٹ تے
اپݨی مَیؑت نال تُساں کوئی ٻول الا نہیں کِـیتا
نِندر دی چادر وِچ ولھیٹے مُردے
جَݙاں وِدائی ٻول اکھیندے ہِن دُنیا کُوں
وَل کیہڑی ڳالھ تے دِل پیا کھڑدے
کیں تے مُونجھا تھیندے