Pehloon Pakian Ni

 

آ چُݨوں رَل یار ــــ پِیلھوں پکیاں نی وے

 

 

کئی بَگڑِیاں کئی ساویاں پِیلاں،کئی بُھوریاں کئی پِھکڑیاں نِیلیاں

 

 

کئی اُودیاں گُلنار ، کٹویاں رَتیاں نی وے

 

 

ـ ٻار تھئی ھے رشک اِرم دی،سُک سَڑ ڳئی ڄَڑھ ݙُکھ تےغم دی

 

 

ھَر جاء ــــ باغ بـــہـــار ، ساکھاں چَکھیاں نی وے

 

 

پِیلھوں ݙیلھیاں دیاں گُلزاراں،کہیں ڳل ٹورِیاں کہیں ڳل کھاریاں

 

 

کئی لا ٻیٹھیاں بار ، بھر بھر پَچھیاں نی وے

 

 

ـ ڄال ڄلوٹے تھئی آبادی،پَل پَل خُوشیاں دم دم شادی

 

 

لوکی سہنس ھزار ، کل نے پَھکیاں نی وے

 

 

حُوراں پَریاں ٹولے ٹولے،حُسن دیاں ھِیلاں بِرھوں دے جھولے

 

 

راتِـــیں ٹھڈیاں ٹھار ، گو لوئیں تَتیاں نی وے

 

 

رَکھدے ناز حُسن پرور دے،اَبرُو تیغ تے تِیر نظر دے

 

 

تیز تِکھے ہَتھیار ، دِلیاں پَھٹیاں نی وے

 

 

کئی ݙیون اَن نال برابر،کئی گِھن آون ݙیڈھے کر کر

 

 

کئی ویچن بازار ، تُلیاں تَکیاں نی وے

 

 

کئی دُھپ وِچ وی چُݨدیاں رھندیاں،کئی گِھن چھاں چھنویرے ٻہندیاں

 

 

کئی چُݨ چُݨ پیاں ھار ، ھُٹیاں تھکیاں نی وے

 

 

ایݙوں عِشوے غمزے نخرے،اوݙوں یار خیرائتی ٻکرے

 

 

کُسَݨ کاݨ تیار ، رانداں رَسیاں نی وے

 

 

پِیلُھوں چُݨدیاں بوچھݨ لِیراں،چولا وی تھیا لِیر کَتِیراں

 

 

گِلڑے کَرِن بچار ، سینگیاں سَکیاں نی وے

 

 

آیاں پِیلھُوں چُݨن دے سانگے،اوڑک تَھیاں فریدݨ وانگے

 

 

چھوڑ آرام قرار ، ھَکیاں ٻَکیاں نی وے