قِصّہ ست اُپَٹھا
ظہور دَمانی مرحُوم اپݨے ٻَلَپݨ اِچ اے قِصہ اپݨی ماء سیݨ کنیں سُݨیا ہئی
اُنہاں دے بیان مُوجب اُنہاں دی وَستی دے قِصولی وی ٻالاں کوں اے
قِصہ سُݨیندے ہَن ـ اے قِصہ اُنہاں لِکھ کے "سُنڄاݨ" کوں دان کیتا
حُکم خُدا دا خُدا دے نبی دا
اندروں پھولیم ٻاہروں پھولیم
قِصاں وِچوں قِصہ ڳولیم
آہدن اڳلے ویلے چنگے ہَن
لالیاں نوکر بݨدیاں ہَن
چَنڈوریاں وَڈھ چُݨدیاں ہَن
مکوڑے ڈھوہیاں ڈھوہیندے ہن
کاں ڳاہ ڳہیندے ہن
پَپیلھیاں ڈھیری چیندیاں ہن
حلوے دیاں کندھاں ہوندیاں ہن
جلیبیاں دیاں چَھتاں ہوندیاں ہن
کھیر دے تلاء ہوندے ہن
پُھوڑیاں تے مکھݨ سُکدے ہن
ـ ٻُوہے تے آیا بُکھا ول ویندا ہا
آہدن سچ کوں کس اے
کُوڑ دی دُھوڑ اے
قِصہ گَھتاں ست اُپٹھا
ـ ٻکریاں رل مِل قصائی کوں کُٹھا
مین٘ہاں تے چڑھ چَھپر وُٹھا
چھپر دے ہَن تَرائے پرنالے
ـ ݙُو بند ہن ہِک واہندا نئیں
جیڑھا واہندا نئیں ہیٹھ ہن ترائے شاہر
ـ ݙو لُڳ ہن ہک وسدا نئیں
جیڑھا وسدا نئیں اُوندے وچ راہندے ہن ترائے کُمبھار
ـ ݙو اندھے ہن ہِک کوں ݙِسدا نئیں
جینکوں ݙِسدا نئیں اوں بݨائیاں ترائے کٹویاں
ـ ݙو کچیاں ہن ہک پکدی نئیں
جیڑھی پکدی نئیں
اوندے وچ سٹونے ترائے چاولاں دے داݨے
ـ ݙو کچے ہن ہِک پکدا نئیں
جیڑھا پکدا نئیں اونکوں کھاوݨ ٻیٹھے ترائے پلھوان
ـ ݙو بُکھے ہن ہک رڄدا نئیں
جیڑھا رڄدا نئیں اونکوں ݙیکھݨ آئے ترائے طبیب
ـ ݙو گنگے ہن ہک اَلیندا نئیں
جیڑھا الیندا نئیں
اونکوں گھتونے ترائے ݙانداں دے پِچھوں
ـ ݙو کھڑ تھئین ہک ٹُردا نئیں
جیڑھا ٹُردا نئیں اونکوں ماریاں نیں ترائے چَھمکاں
ـ ݙو چُک ڳئین ہک لڳدی نئیں
جیڑھی لڳدی نئیں اونکوں ݙیکھݨ ٻیٹھے ترائے دِرکھاݨ
ـ ݙو لُک ڳئین ہک لبھدا نئیں
جیڑھا لبھدا نئیں اونکوں کیتا نیں ترائے روپے جُرمانہ
ـ ݙو کھوٹے ہن ہک چلدا نئیں
ڄیڑھا چلدا نئیں اونکوں ݙیکھݨ ٻیٹھے ترائے صراف
ـ ݙو اݨ سِکھ ہن ہک ٻُجھدا نئیں
جیڑھا ٻُجھدا نئیں اوندے اُتے چھوڑیونے ترائے کُتے
ـ ݙو چُب ہن تے ہک بھونکدا نئیں
جیڑھا بھونکدا نئیں اونکوں گھتونے ترائے پَٹے
ـ ݙو سوڑےہن ہک آندا نئیں
جیڑھا آندا نئیں اونکوں ݙیکھݨ ٻیٹھے ترائے موچی
ـ ݙو اندھے ہن ہک کوں ݙِسدا نئیں
جینکوں ݙِسدا نئیں اوں تے ٻلہائے نیں ترائے حکیم
ـ ݙو ݙورے ہن ہک کوں سُݨیندا نئیں