میݙی وَستی دا ھِک شخص اے
آھدے
میں ھاں راکھا تُواݙا
میکُوں مَنو
ـ ڄَݙاں دا او راکھا بَـݨـئیے
وَستی دے کَئی لیلَݨ ڳَبھرُو
گھر تُوں نِکھتن
گھر نئیں وَلے
ناں کُئی اَتہ پَتہ کَہِیں دا
گھر گھر وِچ آسیب نَظردے
وَستی خالی تِھیندی ݙِسدی
شام فجر
او ھَر کَہیں دے گھر جھاتیاں پَیندے
بَندے چَیندے
اُوندے ݙر تُوں روزانہ
میں گھر دی کَندھ کُوں
ھَتھ جِتلا اُسرینداں
پَر کیا کَراں
اُوندا قد وی
لَمبا تِھیندا ویندے