شادی تے نال نَاہِن نیندے، او آھدی شَم اِچ ٻہساں
شادی تھئی اَدھی ڳئی، ٻال تھئے ساری ڳئی
شاہجہان ٻیٹھا تَخت، مِستریاں لڳے بھاڳ تے بخت
شاہ جِیوݨا، کُجھ نئیں تِھیوݨا
شرع کُوں کینہاں شَرَم
شَرماں شرمی کم بَݨ ڳیا
شورا حلال، ٻوٹیاں حرام
شَوہ دی من بھاݨی، کَملی ای ساݨی
شیعہ نہ سُنّی، دَبڑ گُھسَنّی
شِین٘ہ بُکھ مَرے دَرَب مُول نہ چَرے
شِین٘ہہ دی ماری گِدَڑ پئے کھاندن
شِین٘ہہ شکار کرے، جنگل رَڄے
شِین٘ہہ دے کَن اِچ اے
شِین٘ہاں دے مُن٘ہہ کَیں دھوتِن
شے اُوہا ڄیہڑی ہَتھ اِچ اے
شیخ پُتر چَماں دے، بابے دے نہ امّاں دے
شیر دا ہِکو ای ٻہُوں اے
شیر بال ہَتھ مِلاؤ تاں ول انڳلِیں ڳِݨو
شِکّل مومناں کرتُوت کافراں